تو روکجا گمت کردم/ بگو کجای این قصه/

که حتی جوهر شعرم/همینو از تو میپرسه/

که چی شد اون همه رویا/همون قصری که میساختیم/

دارم حس میکنم شاید/منو تو عشقو نشناختیم/

میون قلبای امروزی ما/نمیدونم چرا نمیشه پل بست/

مثل دو ماهی افتاده بر خاک/به دور از چشم دریا رفتیم از دست/

به لطف و حرمت خاطره هامون/نگو همیشه یاد من میمونی/

که نه من مثل اون روزای دورم/نه تو دیگه برای من میمونی/

بذار جز این سکوت سرد لبهات/برام چیزی به یادگار نمونه/

بذار تا نقطه ی پایان این عشق/مثل اشکی بشینه روی گونه/

نوشته شده در چهارشنبه 91/6/29ساعت 11:46 عصر توسط نگار نجفی نظرات () |